ψευδοπερίοδος

η, Ν

φυσ. ο χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο διαδοχικές διαβάσεις, από το σημείο ισορροπίας, ενός κινητού που εκτελεί αποσβεννυόμενη αρμονική ταλάντωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο)-* + περίοδος. Η λ. είναι αντιδάνεια, πρβλ. γαλλ. pseudoperiode].